Μαθητές εν δράσει

Η Κάλαθος βρίσκεται στην νοτιοανατολική πλευρά του νησιού σε απόσταση 42 χλμ. από την πόλη της Ρόδου και μόνο 5 χλμ. από την τουριστική Λίνδο. Η Κάλαθος σχετίζεται με τον αρχαίο δήμο της Λινδίας, Κλάσιοι. 

Το όνομα του ίσως το πήρε από τα μυστήρια της Θεάς Δήμητρας, που γινόντουσαν και στην αρχαία Ρόδο. Την Τετάρτη ημέρα των μυστηρίων αυτών, γινόταν η λεγομένη καλάθου κάθοδος, μια πομπή όπου πάνω σ’ ένα αμάξι που το έσερναν βόδια, υπήρχε ένα καλάθι με σπόρους από παπαρούνες.  Μάλιστα, στην περιοχή της Καλάθου, μετά από αρχαιολογικές έρευνες, ήρθαν στο φως πέτρες που άνηκαν σε ένα αρχαίο ελαιοτριβείο, ερείπια ρωμαϊκού βωμού και αρχαίοι τάφοι.

Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία αλλά κυρίως με τον τουρισμό. Στο χωριό υπάρχει μια μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα, πολλά ενοικιαζόμενα δωμάτια, εστιατόρια, καφετέριες, σούπερ μάρκετ  φαρμακείο και φούρνο για την εξυπηρέτηση των κατοίκων και των επισκεπτών. Επίσης έχει πολλούς χώρους για άθληση και ψυχαγωγία όπως, γήπεδο ποδοσφαίρου στο οποίο παίζει η ομάδα μας ο «Ταξιάρχης», γήπεδα τένις, μπάσκετ, βόλεϋ και ένα δημοτικό γυμναστήριο.

 Στη μέση του χωριού, στο «Περνάλι», εκεί που κάποτε βρισκόταν μια γέρικη βελανιδιά, είναι ο χώρος συνάντησης για διασκέδαση και παιχνίδι αλλά και το μέρος που προσφέρει την ωραιότερη θέα του χωριού. Από ‘κει ψηλά, μπορείς να δεις άνετα όλη τη γύρω περιοχή.

Το χωριό μου εορτάζει στις 8 Νοεμβρίου, των Ταξιαρχών. Το πανηγύρι όμως που είναι πολύ γνωστό και συγκεντρώνει επισκέπτες απ’ όλη τη Ρόδο,  γίνεται στις 6 Ιουλίου, σε ένα από τα πιο παλιά μοναστήρια του νησιού, αυτό της Αγίας Κυριακής.

Η Κάλαθος, μπορεί να μην είναι ένα από τα πιο γνωστά χωριά της Ρόδου, αλλά εξαιτίας αυτού μπορεί κανείς να απολαύσει κάθε στιγμή της ημέρας είτε βρίσκεται σε διακοπές είτε είναι μόνιμος κάτοικος του χωριού!

Αλεξάνδρα Τουμπάκη

Τα γιαπράκια είναι ένα παραδοσιακό φαγητό της Ρόδου, αλλά τα Λινδιακά γαπράκια ξεχωρίζουν για τη νοστιμιά τους!

Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι, στύβουμε την ντομάτα και τα βάζουμε μαζί με τον κιμά, το βούτυρο, το λάδι, λίγο αλάτι, πιπέρι και άνηθο σε ένα μπολ και τα ανακατεύουμε ώστε να φτιαχτεί η γέμιση.

Έπειτα, ζεματίζουμε τα φύλλα σε ζεστό νερό και αρχίζουμε να τα τυλίγουμε, βάζοντας σε κάθε φύλλο μια κουταλιά γέμιση. 

Όλα τα τυλιγμένα γαπράκια, τα βάζουμε, σε σειρές και από πάνω ρίχνουμε δύο κούπες νερό, μισό λεμόνι, λίγο λάδι και αλάτι και τα μαγειρεύουμε σε χαμηλή θερμοκρασία για περίπου μισή ώρα.

Κλεοπάτρα Διάκουλα

Κάθε χρόνο στην Κάλαθο, με την υποστήριξη του πολιτιστικού συλλόγου, τα παιδιά και οι ενήλικες του χωριού συμμετέχουν σε ένα έθιμο με το οποίο  καλωσορίζουν τον Μάη και την Άνοιξη!

Λίγες μέρες πριν την πρωτομαγιά, όσοι θέλουν μαζεύονται σε μια αίθουσα, φέρνοντας μαζί τους λουλούδια που τα μαζεύουν από τη γύρω περιοχή και τις αυλές τους και φτιάχνουν μικρά μπουκέτα, τα «ματσάκια». 

Το χάραμα την Πρωτομαγιάς, συγκεντρώνονται πάλι στο προαύλιο της εκκλησίας και έπειτα ξεκινούν μια πορεία μέσα στο χωριό, που διαρκεί δύο με τρεις ώρες. Κατά τη διάρκεια αυτής της πορείας τραγουδάνε «Το τραγούδι του Μάη», ενώ αφήνουν ένα «ματσάκι» έξω από κάθε σπίτι του χωριού. Όσες νοικοκυρές είναι ξύπνιες εκείνη την ώρα, για να τους ευχαριστήσουν, τους κερνάνε γλυκά.  

Μ’ αυτό τον τρόπο, όλο το χωριό ξυπνάει ευχάριστα και υποδέχεται τον Μάη και την Άνοιξη!

Το τραγούδι του Μάη

Καλώς τονε τον Μάη, το χρυσομάη!

Με άνθη στολισμένος ήρθες πάλι.

Μάη Μάη χρυσομάη, Μάη με δροσιές,

Μάη Μάη χρυσομάη με άσπρες φορεσιές!

Πρωτομαγιά τα λούλουδα γιορτάζουν

και τα πουλιά τα ταίρια τους φωνάζουν.

Τραγουδούν και λεν τον Μάη όλα τα παιδιά,

τραγουδούν και λεν τον Μάη όλα τα πουλιά!

Καθίστε βρε λεβέντες στα χορταράκια,

και ψάλτε του Μάη τραγουδάκια!

Μάη Μάη χρυσομάη, Μάη με δροσιές,

Μάη Μάη χρυσομάη με άσπρες φορεσιές!

Πρωτομαγιά τα λούλουδα γιορτάζουν

και τα πουλιά τα ταίρια τους φωνάζουν.

Τραγουδούν και λεν τον Μάη όλα τα παιδιά,

Τραγουδούν και λεν τον Μάη όλα τα πουλιά!

Αλεξάνδρα Τουμπάκη

Πάνω από 800 άτομα έδωσαν φέτος το παρόν στο καρναβάλι της Μαλώνας την Κυριακή των Απόκρεω. 

Στο καρναβάλι συμμετείχαν αρκετά άρματα με ποικίλα θέματα, έγιναν διάφορα θεατρικά σκετς, σκηνοθετημένα από τους νέους του χωριού και διαγωνισμοί όπως τσουβαλοδρομίες, σκυταλοδρομίες, και μουσικές καρέκλες για τα μικρότερα παιδιά.

Στο τέλος, μετά από διαγωνισμό που έγινε, ξεχώρισαν και βραβεύτηκαν τα επόμενα άρματα:

1. το άρμα των ζουλού
2. η φρέζα καμικάζι    
3. οι μεγαλύτεροι λαθροθήρες της Μαλώνας
4. το σαπιοκάραβο

Το άρμα των Ζουλού

Στα δύο πρώτα δόθηκαν δώρα (φαγητό σε τοπική ταβέρνα, ένα μπουκάλι δώρο στη χοροεσπερίδα του πολιτιστικού συλλόγου), ενώ στα άλλα δύο αναμνηστικά βραβεία.

Όλοι οι επισκέπτες διασκέδασαν με τη ψυχή τους και ανανέωσαν το ραντεβού τους για το επόμενο καρναβάλι!

Στο  όμορφο  ‘ξωκλήσι του Αγίου Ιωάννη, λίγο έξω από τα Μάσαρη, διοργανώνεται τα τελευταία επτά χρόνια, η γιορτή πορτοκαλιού από τον  πολιτιστικό  σύλλογο "Καμμυρί".

Οι προετοιμασίες  για  τη γιορτή ξεκινάνε λίγους μήνες πριν, ώστε την ημέρα της εκδήλωσης να είναι όλα έτοιμα. Πολλοί είναι αυτοί που προσφέρουν τη βοήθεια τους αφιλοκερδώς για τη δημιουργία διαφόρων προϊόντων από πορτοκάλι όπως υπέροχες πορτοκαλόπιτες, λικέρ και σαπούνια. 

Λίγες μέρες πριν τη γιορτή, στέλνονται προσκλήσεις σε άλλους πολιτιστικούς συλλόγους, από διαφορές περιοχές, εντός και εκτός  Ελλάδας για να συμμετάσχουν στη γιορτή.

Φέτος η γιορτή έγινε στις 31 Μαρτίου και συγκέντρωσε πολύ κόσμο, μικρούς και μεγάλους που ήρθαν να διασκεδάσουν,  να χορέψουν, να γευτούν τα όμορφα γλυκά και να αγοράσουν τα προϊόντα που έφτιαξαν οι γυναίκες του χωριού για να βοηθήσουν να καλυφθούν τα έξοδα του συλλόγου ώστε να μπορέσει να την ξαναδιοργανώσει και του χρόνου.

Η σημερινή εκκλησία του χωριού Μάσαρη, που χρονολογείται από το 1867, δεν είναι η πρώτη εκκλησία του οικισμού μας. 

Αρχικά, το χωριό βρισκόταν σε άλλο σημείο αλλά οι κάτοικοι του αναγκάστηκαν να το ξανακτίσουν από την αρχή, στη σημερινή του θέση, όταν καταστράφηκε ολοσχερώς από ένα μεγάλο σεισμό που έπληξε την περιοχή. Στο κέντρο του νέου χωριού, έκτισαν και μια μεγάλη εκκλησία και την αφιέρωσαν στα  «Εισόδια της Θεοτόκου».

Η εκκλησία μας, έχει μια μεγάλη αυλή με βοτσαλωτό δάπεδο, από άσπρα και μαύρα βότσαλα που σχηματίζουν διάφορα σχέδια, ενώ στην είσοδο της βρίσκεται ένα μεγάλο, τριώροφο καμπαναριό. 

Το ίδιο δάπεδο υπάρχει και στο εσωτερικό του ναού. Απέναντι από την είσοδο του, βρίσκεται το ξύλινο τέμπλο που είναι σκαλισμένο με διάφορα σχέδια και στο πάνω μέρος του βρίσκεται ένας μεγάλος ξύλινος σταυρός. Ο ναός επίσης, έχει πάρα πολλές τοιχογραφίες, καντηλάκια μπροστά από τις εικόνες, μεγάλους πολυέλεους και έναν γυναικωνίτη. 

                            

Η εικόνα της Παναγίας, λένε ότι έχει κάνει πολλά θαύματα. Μάλιστα λέγεται ότι, κάθε φορά που ένας ληστής επιχειρούσε να την κλέψει, έβρισκε μπροστά του ένα μεγάλο τοίχο που δεν μπορούσε να τον ξεπεράσει και μ’ αυτόν τον τρόπο προστατευόταν η εικόνα!

Η εκκλησία γεμίζει από κόσμο κάθε φορά που υπάρχει κάποια γιορτή, αλλά ιδιαίτερα κατά την περίοδο του Πάσχα. 

Το παραδοσιακό φαγητό που ετοιμάζουμε για το τραπέζι του Πάσχα, είναι το γεμιστό κατσίκι, που ψήνεται συνήθως σε παραδοσιακό πήλινο σκεύος, από το απόγευμα του Μ.Σαββάτου μέχρι και το μεσημέρι του Πάσχα!

Συνήθως, ο φούρνος γεμίζει με τα σκεύη των συγγενών ή των γειτόνων, που συναντιούνται και συνεργάζονται για να ολοκληρωθεί η προετοιμασία του φούρνου, η τοποθέτηση των σκευών και το σφράγισμα του.

Στα Μάσαρι, το φαγητό αυτό ονομάζεται καπαμάς, ενώ στον Αρχάγγελο, το λένε ριφικί. 

Σε μία πήλινη κατσαρόλα βάζουμε  το κρέας ολόκληρο ή σε κομμάτια, προσθέτουμε το ρύζι, το κρεμμύδι, τον άνηθο και τον μαϊντανό αφού πρώτα τα ψιλοκόψουμε και τέλος λίγο αλάτι, πιπέρι, κύμινο,  βούτυρο και τοματοπολτό.

Λίγο πριν το βάλουμε στον ξυλόφουρνο, προσθέτουμε όσο νερό χρειάζεται για να μην καεί, αφού θα μείνει στο φούρνο πάνω από 12 ώρες! 

Ο φούρνος έπειτα κλείνεται πολύ καλά για να μη χάσει την θερμοκρασία του και μείνει το φαγητό άψητο!

Αγγελική Τριαντενού

Ο τόπος μου έχει μεγάλη μουσική λαϊκή παράδοση και πολλά παραδοσιακά τραγούδια συνεχίζουν να ακούγονται σε κάθε κοινωνική εκδήλωση όπως γάμους, βαπτίσεις και πανηγύρια.  

Τα γνωστότερα απ’ αυτά, που τραγουδήθηκαν από γνωστούς μουσικούς της περιοχής όπως το Στέφανο Λεβέντη (Καλλίαστρο), τη Φλώρα Κρητικού (Φλουρί του Μπαλασά), την Ηρακλεία Παρδαλού (Ηρακλεία του Πειρατή) και τον Στέφανο Λεβέντη (Ζεπεκά),  είναι:

Ο Ποταμός που το τραγουδούσαν οι νέοι κάτω από το σπίτι των αγαπημένων τους κοριτσιών, το Κκιέλιν άντραν έχω, ο Κάτω που ανοίγει πάντα το γλέντι του χορού στους γάμους και τον σέρνουν πρώτα οι στενοί συγγενείς κι ακολουθούν οι άλλοι καλεσμένοι και το Ρινάκι με το οποίο κλείνει το γλέντι.

Οι στίχοι των τραγουδιών αυτών είναι οι παρακάτω:

Ο Ποταμός

Η ημέρα έχει βάσανα, 

κι νύχτα είναι ωραία,

γιατί έρχεσαι στον ύπνο μου 

και μου κρατάς παρέα.

Για μιαν Αρχαγγελίτισσα,

στον Αίθωνα ξενύχτησα!

Κκιέλιν άντραν έχω

Κκιέλιν άντραν έχω,

και εν έχει τσουλί,

μα ‘γω θα του περάσω ,

τρίχες με το σουβλί.

Επέρασα του τρίχες,

τρίχες με του σουβλί,

κι εκείνος ο κακούργος,  

δεν θέλει να με δει!

Κκιέλιν άντραν έ χω,

πως να σας το πω,

με δέρνει με σκοτώνει ,

μα ‘γω τον αγαπώ!

Ο Κάτω

‘Νέβα, κατέβα Παναγιά ,

με τον μονογενή σου,

στ’ αντρόγυνο που κάμαμε,

να δώσεις την ευχή σου!

Δώσε Παναγιά μου χρόνια,

σαν της λεμονιάς τα κλώνια.

Γαμπρός μας είναι ο ήλιος,

κι νύφη το φεγγάρι,

κι πούλια κι ο αυγερινός,

επιάσασιν κουμπάροι!

Σαν τα λούλουδα του κάμπου,

ο γαμπρός κι νύφη λάμπουν!

Της νυφοπούλας πρέπει της,

τ’ ολόλευκο κεφάλι,

που ‘ναι στη Δύση ξακουστή,

κι δόξα της μεγάλη!

Νυφοπούλα να γηράσεις

και τρισάγγονα να πιάσεις!

Το Ρηνάκι

Ωραία  νυφοπούλα μου,

έρι στο ρηνάκι μου

πρέπει να το 'χεις χάρη,

γιατί σου δώσαμε σταυρό

με το μαργαριτάρι.

Τριανταφυλλάκι μου κλειστό,

που σε βάζουν στο Χριστό,  

της νύφης μας το πρόσωπο,

και του γαμπρού τα μάτια,

και της κουμπάρας το κορμί,

κάνει καρδιές κομμάτια.

Σαν αμυγδαλιά ανθισμένη

είναι η νύφη στολισμένη!

Μανώλης Σακελλάρης

Η Ιερά Μονή του Ταξιάρχου Μιχαήλ του Καμμυριώτη βρίσκεται πάνω στον ομώνυμο λόφο, περίπου 4 χλμ. Β.Δ. του χωριού Μάσσαρι. 

Η μονή κτίστηκε τον 12ο αιώνα μ.Χ και είναι αφιερωμένη ως ανάμνηση του θαύματος στις Χωναίς της Μικράς Ασίας. 

Το Καμμυρί είναι ένα από τα πιο ωραία μοναστήρια της Ρόδου. Έχει εξαιρετική θέα, εκπληκτικό  καμπαναριό αλλά και πολλούς οντάδες, επτά συνολικά, στους οποίους έμεναν οι επισκέπτες, ανάμεσα στους οποίους και αρκετοί γνωστοί και σημαντικοί άνθρωποι όπως, ο βασιλιάς Παύλος ο Α΄ και η γυναίκα του Φρειδερίκη. 

Υπάρχει επίσης, μια μεγάλη τραπεζαρία και ένα φούρνος που εξυπηρετούσαν τις ανάγκες, τόσο των επισκεπτών όσο και των καλόγερων που έμεναν αρχικά εκεί. Σήμερα, παρ’ ότι το μοναστήρι έχει χάσει μέρος από την παλιά του αίγλη, συνεχίζουν να το επισκέπτονται πολλοί τουρίστες αλλά και προσκυνητές από διάφορα μέρη της Ρόδου και της υπόλοιπης Ελλάδας.

Στο εσωτερικό του ναού υπάρχουν λίγες παλιές τοιχογραφίες αλλά αυτό που ξεχωρίζει περισσότερο είναι η μεγάλη εικόνα του Ταξιάρχη και τα πολλά τάματα των επισκεπτών. Στη θέση που βρίσκεται σήμερα η εικόνα αυτή, υπήρχε μια άλλη εικόνα, που όπως λέγεται, ήταν τόσο άγρια που πολλές έγκυες γυναίκες απέβαλλαν από το φόβο τους!  

Το μοναστήρι εορτάζει στις 6 Σεπτεμβρίου και κατακλύζεται κάθε χρόνο από ντόπιους και ξένους προσκυνητές!

Βαλασία Ζαννέτου

Στο χωριό μου, την Πυλώνα, την ευθύνη για τη διοργάνωση του καρναβαλιού την έχει κάθε χρόνο ο πολιτιστικός μας σύλλογος ο οποίος, αναλαμβάνει να βρει χορηγούς για να το διαφημίσουν σε όλη τη Ρόδο και να προσφέρουν διάφορα σαρακοστιανά εδέσματα για να μοιραστούν στους επισκέπτες.

Στο καρναβάλι συμμετέχουν «άρματα» φτιαγμένα από τους ίδιους τους καρναβαλιστές. Κάθε «άρμα» έχει τη δική του μουσική και τους δικούς του «επιβάτες» που χορεύουν και διασκεδάζουν προσπαθώντας να μεταδώσουν το κέφι τους στους θεατές. Στον κόσμο αρέσουν πολύ τα αστεία άρματα και ιδιαίτερα αυτά που σατιρίζουν την πολιτική.  Εκτός από τα «άρματα» στο καρναβάλι συμμετέχουν και πολλά πεζοπόρα σχήματα με αυτοσχέδιες στολές. 

Το καρναβάλι μας έχει κάθε χρόνο όλο και μεγαλύτερη επιτυχία αφού ο κόσμος που το επισκέπτεται αυξάνεται και φεύγει ευχαριστημένος, έχοντας γελάσει και διασκεδάσει με τη ψυχή του!

Το καρναβάλι της Καλάθου διοργανώθηκε και φέτος από τον πολιτιστικό σύλλογο με μεγάλη επιτυχία. Τα δρώμενα πολλά και εντυπωσιακά. Υπέροχες νεράιδες, άγγελοι και δαίμονες και πάρα πολλά χορευτικά.

Στη συνέχεια τα κορίτσια με το Loca της Shakira μας έδειξαν το χορευτικό που είχαν ετοιμάσει με την δασκάλα του Latin και ακολούθησε το Charleston που μας μετέφερε σε άλλη εποχή.

Μετά εμφανίστηκαν τα θεατρικά δρώμενα, με πρώτο το Άγγελοι και Δαίμονες όπου οι δύο αντίπαλες πλευρές προσπαθούσαν να πάρουν με το μέρος τους ένα μικρό παιδί που βρέθηκε τυχαία στο δρόμο τους και έπειτα ήρθε ο ερχομός της Άνοιξης, ένα θεατροχορευτικό δρώμενο εμπνευσμένο από τη νεολαία του χωριού!

Η Άνοιξη έπαιζε μουσική και οι νεράιδες ξύπνησαν από το βαθύ τους ύπνο και άρχισαν να χορεύουν στον ρυθμό της χαλαρωτικής και ταξιδιάρικης μουσικής, που όσο περνούσε η ώρα, γινόταν όλο και πιο έντονη.


Ακολούθησε μία παραλλαγή του Gangnam Style από τα κορίτσια του χωριού που έδειξε πως, η Κάλαθος είναι πάντα μέσα στο ρυθμό των ημερών.

Εξαιρετική επίσης ήταν και φέτος η παρουσία των γυναικών του χωριού, που επέλεξαν με το χορό τους, να μας μεταφέρουν στη Γαλλία του περασμένου αιώνα, εκεί όπου το Can Can ήταν αρκετά γνωστό.

Φυσικά από αυτήν την πανέμορφη παρέα δεν μπορούσε να λείψει ούτε το Dancing with the stars by Kalathos!

Το κλείσιμο του καρναβαλιού έγινε με το  Harlem Shake το οποίο χόρεψαν όλοι μαζί, καρναβαλιστές και θεατές που έμειναν ευχαριστημένοι αλλά και εντυπωσιασμένοι από τη δουλειά,  τη φαντασία και την καλή οργάνωση και ανανέωσαν το ραντεβού τους για τον επόμενο χρόνο.

Για την ιστορία, τα δύο ζευγάρια της φωτογραφίας έφτασαν στον τελικό όπου τον νικητή θα τον αναδείκνυε ο κόσμος με το χειροκρότημά του. Υπήρχε μεγάλος ανταγωνισμός, αλλά ο διαγωνισμός τελικά έληξε με ισοπαλία!